– osłabiony kontakt wzrokowy
– niechęć do przytulania się do osób bliskich
– nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne
– osłabiona wrażliwość na bodźce zewnętrzne
– brak wspólnie podzielanej uwagi
– brak wskazywania protodeklaratywnego
– zaburzenia snu
– dziecko zbyt spokojne, które nie absorbuje otoczenia swoją osobą i jest najbardziej szczęśliwe wtedy, gdy zostaje samo
– dziecko, które w nadmierny sposób koncentruje się na manipulowaniu jakimś przedmiotem lub obserwowaniu jakiegoś elementu otoczenia, nie zwracając uwagi na ludzi, którzy pojawiają się obok niego
– dziecko bardzo krzykliwe, często płaczące
– wszystkie objawy z okresu wcześniejszego
– nietypowy rozwój mowy:
– rozwój lawinowy ( szybko postępujący, w którym język czynny na poziomie zdań wyprzedza ich rozumienie )
– wypowiedzi monologowe
– echolalia
– używanie języka zbyt sformalizowanego ( określeń charakterystycznych dla języka i ludzi dorosłych)
– fascynacje liczbami, literkami, zegarami, urządzeniami mechanicznymi itp.
– uboga stereotypowa zabawa bez odtwarzania ról i naśladowania
– niezgrabność ruchowa ( brak ruchów naprzemiennych kończyn górnych podczas chodu)
– stereotypie ruchowe
– zaburzona koncentracja uwagi
– nadpobudliwość, impulsywność
– upór i nieustępliwość
– wycofanie, pasywność
– brak zainteresowania nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami
– preferowanie kontaktów z osobami dorosłymi
– nieprawidłowe formy nawiązywania kontaktu z rówieśnikami (np. poprzez przeszkadzanie w zabawie)
– przedmiotowe traktowanie innych dzieci podczas zabawy (kolega nie jest podmiotem zabawy tylko „narzędziem”, które jest do zabawy potrzebne)
– wszelkie sygnały świadczące o braku lub niedostatku empatii oraz problemach z odczytywaniem sygnałów społecznych
– brak wzajemności w relacjach społecznych
– sztywne zafascynowanie: wybranymi osobami, bohaterami bajek, zwierzętami, kolekcjami przedmiotów
– duży zasób słów przy niewspółmiernym rozumieniu ich znaczeń
– hiperleksja – szybka nauka czytania, czasem jeszcze przed zakończeniem rozwoju mowy
– specyficzne uzdolnienia i zainteresowania, które nie wydają się być adekwatne do zainteresowań dzieci w wieku przedszkolnym np.: budowa maszyn i urządzeń, analiza rozkładów jazdy czy odczytów audiogramu, zagadki matematyczne, wyniki rozgrywek sportowych czy struktury molekularne
– lepsze wyniki w nauce wtedy, gdy nie jest potrzebna współpraca w grupie
– trudności na lekcjach wychowania fizycznego oraz podczas prac manualnych
– dążenie do niezmienności otoczenia czy planu dnia
– wyraźne oznaki zdenerwowania a czasem agresji w sytuacjach nowych, wcześniej niezaplanowanych lub przy nieustalonych wcześniej zmianach
– wymaganie od innych bezwzględnego przestrzegania narzuconych przez siebie lub wspólnie ustalonych wcześniej zasad
– ewidentne problemy w rozumieniu, nawiązywaniu i podtrzymywaniu wzajemnych kontaktów społecznych
– brak empatii i brania pod uwagę emocjonalnej lub poznawczej perspektywy innych osób
– brak zainteresowania nawiązywaniem kontaktów rówieśniczych lub obsesyjna chęć nawiązania tychże kontaktów na siłę
– trudności w nadążeniu za sensem i tokiem rozmowy
– brak wyczucia momentu, w którym można zabrać głos, kiedy należy przerwać wypowiedź i pozwolić wypowiedzieć się innym
– problemy z zachowaniem właściwego dystansu w stosunku do swojego rozmówcy ( zwracanie się na „ty” do dorosłych, siadanie zbyt blisko, odchodzenie w czasie rozmowy od stołu, brak kontaktu wzrokowego z rozmówcą)
– wygłaszanie swoich sądów na temat osób, których one dotyczą niezależnie od tego czy ich treść może komuś sprawić przykrość bądź wprawić w zakłopotanie
– zadawanie pytań ( często tych samych) nie po to by nawiązać dialog, ale po to aby sprawdzić czy rozmówca zna odpowiedź
– problemy z interpretacją utworów literackich zawierających metaforę, porównania
– częste zaległości w nauce spowodowane poświęceniem zbyt dużej ilości czasu na własne wybiórcze zainteresowania
– łatwowierność, podatność na manipulacje ze strony otoczenia
– brak przyjaciół
– częste występowanie w roli „kozła ofiarnego” w grupie
– bezbronność w obliczu agresji słownej lub fizycznej ze strony rówieśników
– brak świadomości tzw. „mody młodzieżowej”, abnegacja, brak przywiązywania wagi do sposobu ubierania się, fryzury, oprawek do okularów itp.
– brak umiejętności porozumiewania się z rówieśnikami „ich językiem” czyli tzw. slangiem młodzieżowym