Objawy niepokojące w 2 roku życia (12-24 miesiąc)

– brak wypowiadania pierwszych słów w sposób znaczący

  • np. mama,tata – na widok opiekunów

– brak naśladowania i rozumienia prostych gestów

  • „pa,pa”- „do widzenia”

  • „mniam, mniam”

  • „nu nu” – „nie wolno”

  • „ taaki duży”

  • kiwanie głową na „tak” i kręcenie głową na „nie”

– brak odwracania głowy w kierunku przedmiotu lub osoby , o którą dziecko jest pytane

– brak reakcji na zakazy

– brak reakcji na pochwały

– brak umiejętności wskazywania przez dziecko elementarnych części własnego ciała

  • nosek

  • ucho

  • brzuszek

– brak szukania pocieszenia w opiekuna w chwili, gdy dziecko spotyka coś przykrego

– brak reakcji na opuszczenie dziecka przez opiekunów, gdy znajduje się ono w nieznanym pomieszczeniu wśród obcych ludzi

– nadmierne koncentrowanie się na elementach przedmiotów lub zabawek ( np. kółka od autka) bądź na ich mało istotnych cechach ( np. smak, zapach)

– nadmierne przywiązanie do wybranych przedmiotów lub zabawek tzn. twardych ( w odróżnieniu od miękkich przytulanek) powodujące reakcję gwałtownego płaczu, protestu, niepokoju czy złości w momencie zagubienia lub zapodziania się gdzieś ulubionego przedmiotu

– fascynacja:

  • światłem, błyskiem

  • ruchem wirowym

  • zmieniającym się obrazem

  • wielokrotnie powtarzającymi się dźwiękami

– opór przed zmianami codziennej rutyny lub zmianami otoczenia

  • jazda tą samą trasą

  • siedzenie w tym samym miejscu

  • domaganie się stałej sekwencji zdarzeń w ciągu dnia

  • uporczywe umieszczanie przedmiotów czy mebli w tym samym miejscu

– stereotypie ruchowe

  • klaskanie

  • skakanie

  • chodzenie na palcach

  • chodzenie w kółko

  • trzaskanie drzwiczkami

  • trzepotanie rękami

  • ruchy skrętne palców w okolicy twarzy

– opór przed podejmowaniem nowych aktywności

 

– brak wskazywania preinformującego

  • brak pokazywania paluszkiem na coś co dziecko zainteresowało

– brak dzielenia uwagi rodzica lub opiekuna

  • nie zwracanie uwagi na coś co pokazuje mama czy tata

– używanie ręki osoby dorosłej w celu uzyskania jakiegoś przedmiotu

– brak obserwowania twarzy osoby, która mówi do dziecka i prób nawiązania z nią kontaktu wzrokowego

– osamotnienie (brak zainteresowania innymi dziećmi i naśladowania ich aktywności)

– brak przynoszenia i pokazywania rodzicom różnych obiektów, które zainteresowały dziecko

– brak reakcji dziecka, gdy jest wołane po imieniu

 

Przewiń do góry
Skip to content